- εὔφρων
- εὔφρων (-ων, -ον(α), -ονες; -όνων, -ονα. ἐύφρονα dub. Pae. 6.179)aI of gods, gracious, kind
ἀλλ' ὦ Κρόνιε παῖ Ῥέας, εὔφρων ἄρουραν ἔτι πατρίαν σφίσιν κόμισον O. 2.14
θεὸς εὔφρων εἴη λοιπαῖς εὐχαῖς O. 4.12
νιν εὔφρων δέξεται P. 9.73
II of men, merry [εὔφρονος Κάδμοιο (Π: εὐθρόνοις codd.) O. 2.22]ἔνθα μιν εὔφρονες ἶλαι σὺν καλάμοιο βοᾷ θεὸν δέκονται N. 5.38
ἐύφ[ρον]α λαόν (dubitanter coni. Erbse) Πα. . 1. τὶν γὰρ εὔφρων ἕψεται πρώτα θυγάτηρ ὁδοῦ Παρθ. 2. 67.b of things, kindly, benevolentΜοῖῤ, ἅ τε πατρώιον τῶνδ' ἔχει τὸν εὔφρονα πότμον O. 2.36
πολύβοσκον γαῖαν ἀνθρώποισι καὶ εὔφρονα μήλοις O. 7.63
ἐκάλει νύκτας τε καὶ πόντου κελεύθους ἄματά τ' εὔφρονα pr. P. 4.196 ὁ δὲ λοιπὸς εὔφρων ποτὶ χρόνος ἕρποι pr. N. 7.67 [εὐφρόνων πόνων (εὐφόρων v. l.) N. 10.24]εὔφρον' ἐς οἶκον Pae. 6.115
c frag. ]εὔφρων γαρ[ P. Oxy. 1892. fr. 41.d adv. εὐφρόνως, joyfullyδάφνᾳ τε χρυσέᾳ κόμας ἀναδήσαντες εἰλαπινάζοισιν εὐφρόνως P. 10.40
Lexicon to Pindar. William J.. 2010.